Herbal Medicine-Βοτανοθεραπεία Από την αρχαιότητα,τα βότανα εκτιμήθηκαν για τις αναλγητικές και θεραπευτικές τους ικανότητες. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 75% των φαρμάκων μας βασίζονται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Οι κοινωνίες μας, διά μέσου των αιώνων, ανέπτυξαν τις δικές τους παραδόσεις για να καταφέρουν να κατανοήσουν τα φαρμακευτικά φυτά και τις χρήσεις τους. Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις και τις ιατρικές πρακτικές μπορεί να μας φαίνονται παράδοξες και μαγικές, ενώ κάποιες άλλες λογικές και ορθολογιστικές, όλες τους όμως είναι προσπάθειες να ξεπεραστούν οι ασθένειες και ο πόνος και στο τέλος-τέλος να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής. Αυτά με λίγα λόγια ορίζουν την βοτανοθεραπεία.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιπποκράτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιπποκράτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2024

από πρόσφατη εξόρμησή μου - ο πανέμορφος νάρθηξ ή φερούλα

Η ελληνική μυθολογία μας λέει πως ο Προμηθέας έκλεψε την φωτιά από τους Θεούς και την μετέφερε στους ανθρώπους μέσα στους κούφιους βλαστούς του νάρθηκα.
Ο Τιτάνας Προμηθέας, αφού έκλεψε τη φωτιά από τους θεούς, την έκρυψε στο εσωτερικό τμήματος του βλαστού του νάρθηκα, για να τη μεταφέρει στους ανθρώπους.  
Τη σκηνή μας περιγράφει ο Ησίοδος στο έργο του "'Εργα και ημέραι"
Και πράγματι, αν κάποιος βάλει φωτιά στο εσωτερικό του βλαστού του νάρθηκα - που ονομάζεται εντεριώνη, η φωτιά αυτή σιγοκαίει, χωρίς να καίγεται το εξωτερικό του βλαστού.
Την ιδιότητα αυτή την γνώριζαν στην αρχαιότητα και την είχαν αξιοποιήσει για να φυλάνε και να ανάβουν φωτιές στις αρχαίες φρυκτωρίες, - η φρυκτωρία είναι ένα σύστημα οπτικής επικοινωνίας με φρυκτούς, δηλαδή φλεγόμενους πυρσούς ή δαυλούς, που χρησιμοποιήθηκε κυρίως στην αρχαιότητα για τη μετάδοση μηνύματος σε μακρινή απόσταση -  άλλωστε ένας από τους αγαπημένους βιότοπους του νάρθηκα είναι οι βραχώδεις κορυφές λόφων!!! 
Επίσης μέχρι τις μέρες μας, σε κάποια από τα νησιά μας, οι ψαράδες, με αυτόν τον τρόπο διατηρούν φωτιά μέσα στα σκάφη τους ώστε να την έχουν εύκαιρη. 
Και ήταν αφιερωμένος ο νάρθηκας στον Διόνυσο και τον χρησιμοποιούσαν στις τελετές επειδή ο κορμός του ήταν ελαφρύς για να φτιάξουν τους θυρσούς προσαρμόζοντας μια κουκουνάρα στην άκρη του   - θυρσός, ένα μακρό ευθύγραμμο ραβδί φτιαγμένο από κλαρί κάποιου φυτού, ίσως από μάραθο ή νάρθηκα, με φουντωτό άνθος στην κορυφή του. 
Και χρησιμοποιούσαν τους ξερούς βλαστούς του νάρθηκα/φερούλας ως μπαστούνια, διότι ήταν  ισχυροί και ανθεκτικοί, αλλά δεν μπορούσαν να βλάψουν κάποιον άνθρωπο, για αυτό και ο Διόνυσος είχε διατάξει όσοι πίνουν κρασί να έχουν μόνο μπαστούνια από νάρθηκα.
Και ήταν ευλύγιστος αλλά αντοχής ο νάρθηξ, για αυτό χρησιμοποιούσαν το μαλακό εσωτερικό του για να σταθεροποιούν κατάγματα των άκρων. 
Άνοιγαν τον βλαστό και με αυτόν περιέβαλλαν το άκρο που είχε υποστεί κάταγμα. 
Γι' αυτό το λόγο σήμερα το προστατευτικό των σπασμένων άκρων εκτός από "γύψος" λέγεται και "νάρθηκας"
Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε το νάρθηκα για:  
την αιμορραγία μήτρας και μύτης  
την αντιμετώπιση των καταγμάτων
διάγνωση καταγμάτων κρανίου  
Πάλι λόγω της κατασκευής του βλαστού, χρησίμευε για τη δημιουργία μικρών ορθογώνιων κιβωτίων, όπου φυλάσσονταν μικροαντικείμενα και λέγονταν ναρθήκια. 
Σε ένα τέτοιο ναρθήκιο, λέγεται ότι ο Μέγας Αλέξανδρος φύλαγε την Ιλιάδα του.  
Μάλιστα ο νάρθηκας των ορθόδοξων ναών, εξαιτίας του ορθογώνιου σχήματός του, λέγεται ότι από αυτά τα κιβώτια, πήρε το όνομά του. 
Μια άλλη χρήση του ήταν να χρησιμεύει ως φιτίλι από τους ναυτικούς, οι οποίοι μπορούσαν να ανάβουν την πίπα τους ανεξαρτήτως των καιρικών συνθηκών.
Οι βλαστοί του χρησιμοποιούνται επίσης για την κατασκευή επίπλων
Γενικά οι νεαροί βλαστοί και οι ταξιανθίες του νάρθηκα τρώγονταν στην αρχαία Ρώμη και τρώγονται ακόμη και σήμερα στο Μαρόκο. 
Ωστόσο, οι μαγειρικές χρήσεις αυτού του είδους δεν είναι ασφαλείς και μπορεί να προκληθεί δηλητηρίαση
Στη Σαρδηνία έχουν εντοπιστεί δύο διαφορετικοί χημειότυποι του Ferula communis
-1. δηλητηριώδεις, ειδικά για ζώα όπως πρόβατα, 
κατσίκες, 
βοοειδή και άλογα και 
-2. μη δηλητηριώδεις.
Διαφέρουν τόσο ως προς τη διάταξη των δευτερογενών μεταβολιτών όσο και ως προς την ενζυματική σύνθεση
Η ρητίνη του υποείδους Ferula communis subsp. brevifolia ονομάζεται αμμωνιακό κόμμι του Μαρόκου
Η φαινολική ένωση ferulic acid πήρε το όνομά της από τον γιγαντιαίο μάραθο, από τον οποίο μπορεί να απομονωθεί.
φωτογραφίες, κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina/thalia - botanologia.gr

Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2024

Τα βότανα είναι ο φίλος των γιατρών και ο έπαινος των μαγείρων!

"Ένα βότανο είναι ο φίλος των γιατρών και ο έπαινος των μαγείρων" έλεγε τους χρόνους εκείνους ο Charlemagne
Και ναι, ο άνθρωπος έχει μια μακρά σχέση αγάπης με τα βότανα!
Τα βότανα χρησιμοποιούνται από την προϊστορική εποχή. 
Δεν με πιστεύεται?
Την επόμενη φορά που θα ασχοληθείτε με τα σπήλαια, ρίξτε μια ματιά στους πίνακες του σπηλαίου Lascaux που απεικονίζουν βότανα. 
Η χρονολόγηση με άνθρακα ανιχνεύει αυτά τα σχέδια μεταξύ 13.000 και 25.000 π.Χ.
Αρχαίοι Ρωμαίοι και Έλληνες στεφάνωναν τους αρχηγούς τους με άνηθο και δάφνη. 
Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν επίσης τον άνηθο για να καθαρίσουν τον αέρα.
Τον 5ο αιώνα π.Χ., ο Ιπποκράτης, και ποιος δεν τον γνωρίζει - ο διάσημος Έλληνας γιατρός, απαρίθμησε περίπου 400 και πλέον βότανα σε κοινή χρήση.
Γύρω στο 65 μ.Χ., ο Πεδάνιος Διοσκουρίδης, ο Έλληνας γιατρός που υπηρετούσε στον ρωμαϊκό στρατό, έγραψε το "De Materia Medica", στο οποίο περιέγραφε τις φαρμακευτικές χρήσεις πολλών βοτάνων. 
Ακόμα και σήμερα, θεωρείται ένα από τα πιο επιδραστικά βιβλία βοτάνων.
Υπάρχουν τρεις κύριες παραδόσεις φαρμακευτικών βοτάνων που προέρχονται από τη χρήση βοτάνων στην αρχαιότητα και που βασίζονται σε ελληνικές πηγές. 
Οι Έλληνες θεωρούσαν ότι τέσσερις χυμοί διαπερνούν το σώμα και ότι αυτά τα υγρά και οι αναλογίες τους επηρεάζουν την υγεία. 
Κάθε υγρό - το αίμα, 
η μαύρη χολή, 
η κίτρινη χολή και το φλέγμα - συνδέθηκε με ένα από τα αντίστοιχα τέσσερα στοιχεία της φύσης τον αέρα, 
τη γη, 
τη φωτιά και το νερό. 
Ο ελληνικός πολιτισμός μετέφερε αυτή την ιατρική θεωρία στην Ευρώπη, όπου συνεχίστηκε μέχρι τον Μεσαίωνα. 
Άρχισε να χάνει την εύνοιά της μόνο κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης.
Κατά την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα μόνα διαθέσιμα φάρμακα βασίζονταν σε βότανα ή άλλες φυσικές θεραπείες. 
Αν και οι ασθενείς μπορούσαν να αναζητήσουν γιατρούς, συνήθως η υγειονομική περίθαλψη ξεκινούσε με θεραπείες που επινοούσαν οι επικεφαλής της οικογένειας
Χρησιμοποιούσαν π.χ παρασκευάσματα από ξύδι ή κρασί για την απολύμανση των πληγών. 
Ο κρόκος ενός αυγού, σε συνδυασμό με χυμό παπαρούνας και στάχτη από το κέλυφος του αυγού, αποτελούσε "θεραπεία" για τη δυσεντερία. 
Οι Ρωμαίοι χειρουργοί και γιατροί χρησιμοποιούσαν εκχυλίσματα από όπιο και Scopolamine ως παυσίπονα - η Scopolamine συγκαταλέγεται στους δευτερεύοντες μεταβολίτες φυτών και βοτάνων από την οικογένεια Solanaceae/Στρυχνοειδή, όπως το  Hyoscyamus niger,
και το γένος Brugmansia και το γένος Duboisia.
Η σκοπολαμίνη/Scopolamine είναι ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη διαχείριση και τη θεραπεία της μετεγχειρητικής ναυτίας και του εμέτου και της ναυτίας κίνησης. 
Ανήκει στην κατηγορία των αντιχολινεργικών φαρμάκων. 
Φυσικά, η έννοια των ασθενειών έχει αλλάξει με την πάροδο των αιώνων. 
Ενώ ο Έλληνας γιατρός Γαληνός χρησιμοποιούσε το Rhammus fragula/φραγκούλα ή ράμνος για να προστατεύει τους ασθενείς από μάγισσες και δαίμονες, σήμερα χρησιμοποιείται για τις καθαρτικές ιδιότητες της σε περιπτώσεις χρόνιας δυσκοιλιότητας και είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για την θεραπεία των εξασθενημένων μυών του παχέος εντέρου, ειδικά όταν αυτοί επιβαρύνονται από δυσλειτουργία της χολής.
Έτσι, ενώ η χρήση μπορεί να έχει αλλάξει, πολλές φυτικές θεραπείες εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται. 
Για παράδειγμα, ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε γλυκάνισο για τη θεραπεία του βήχα, μια θεραπεία που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ακόμη!
Αγιουρβεδική ιατρική ή απλά Ayurveda από την Ινδία
Η αγιουρβεδική ιατρική, είναι μια ολιστική προσέγγιση της θεραπείας που ξεκίνησε από την Ινδία γύρω στο 1500 π.Χ. 
Τονίζει ότι η καλή υγεία ενός ατόμου είναι αποτέλεσμα μιας φυσικής ισορροπίας και ότι η ασθένεια εμφανίζεται όταν υπάρχει ανισορροπία. 
Τα βότανα, η διατροφή και οι φυσικές θεραπείες χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση της ισορροπίας.
Traditional Chinese Medicine- TCM, παραδοσιακή κινεζική ιατρική
Χρονολογείται 2000 έως 3000 χρόνια πριν, η παραδοσιακή κινεζική ιατρική βασίζεται στην πεποίθηση ότι η υγεία μας είναι το αποτέλεσμα της συνεχούς μάχης μεταξύ αντίθετων δυνάμεων/yin και yang.
Όταν αυτές οι δυνάμεις βρίσκονται σε ισορροπία, αισθανόμαστε υγιείς. 
Όταν είναι εκτός ισορροπίας, αισθανόμαστε άρρωστοι. 
Οι θεραπείες έχουν σχεδιαστεί για να διεγείρουν τους μηχανισμούς επούλωσης του ίδιου του σώματος και περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, το κάψιμο βοτάνων κοντά στο δέρμα και βοτανικά ιάματα! 
Ενώ πολλές από τις βοτανικές θεραπείες μας σήμερα προέρχονται από αγιουρβεδικές, κινεζικές και ελληνικές πηγές, όλοι οι αρχαίοι πολιτισμοί, συμπεριλαμβανομένων των Μάγια, των Αζτέκων και των Αιγυπτίων, χρησιμοποιούσαν βότανα για τη θεραπεία ασθενειών. 
Για παράδειγμα, αν μια Αιγύπτια νοικοκυρά είχε πονόλαιμο πριν από ένα μεγάλο δείπνο, ήξερε να το αντιμετωπίζει κάνοντας γαργάρες με ένα μείγμα σκόρδου και ξιδιού. 
Αυτό είχε το πρόσθετο πλεονέκτημα να κάνει την αναπνοή της "φρέσκια σαν μέντα"
tips
- 1. το τρίψιμο των φύλλων λεβάντας με τα χέρια μας απομακρύνει τις έντονες οσμές όπως του σκόρδου και του κρεμμυδιού!
- 2. επιβάλλεται να μαρινάρουμε τα ψητά κρέατα με δεντρολίβανο
- 3. συλλέγουμε τα βότανά μας για το μαγείρεμά μας ακριβώς πριν ανθίσουν, γιατί τότε είναι που έχουν την πιο έντονη γεύση.
- 4. αποθηκεύουμε τα βότανά μας σε σκουρόχρωμα αποστειρωμένα γυάλινα βάζα, τα οποία να διαθέτουν αεροστεγές καπάκι.
δεν χρησιμοποιούμε χάρτινες καφέ σκουρόχρωμες σακούλες,  ή μικρά σακουλάκια από λινάτσα, διότι με την πάροδο του χρόνου απορροφούν τα αρώματα των βοτάνων μας.
- 5. ο γλυκάνισος και ο βασιλικός είναι δυό βότανα που προσελκύουν ωφέλιμα έντομα στο μπαλκόνι μας ή στον κήπο μας με τα μυρωδικά μας!!!
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK554397/

Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2023

...αλλά γαρ αίτιος ο εγκέφαλος τούτου του πάθεος, ώσπερ και των άλλων νοσημάτων των μεγίστων.

...ἀλλὰ γὰρ αἴτιος ὁ ἐγκέφαλος τούτου τοῦ πάθεος, ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων νοσημάτων τῶν μεγίστων· 
ὅτῳ δὲ τρόπῳ καὶ ἐξ οἵης προφάσιος γίνεται, ἐγὼ φράσω σάφα.
...αὕτη δὲ ἡ νοῦσος ἡ ἱερὴ καλεομένη ἀπὸ τῶν αὐτῶν προφασίων γίνεται ἀφ᾽ ὧν καὶ αἱ λοιπαί, ἀπὸ τῶν προσιόντων καὶ ἀπιόντων καὶ ψύχεος καὶ ἡλίου καὶ πνευμάτων μεταβαλλομένων τε καὶ οὐδέποτε ἀτρεμιζόντων. 
ταῦτα δ᾽ ἐστὶ θεῖα, ὥστε μηδὲν δεῖ ἀποκρίνοντα τὸ νόσημα θειότερον τῶν λοιπῶν νομίσαι, ἀλλὰ πάντα θεῖα καὶ πάντα ἀνθρώπινα· 
φύσιν δὲ ἕκαστον ἔχει καὶ δύναμιν ἐφ᾽ ἑωυτοῦ, καὶ οὐδὲν ἄπορόν ἐστιν οὐδὲ ἀμήχανον· 
ἀκεστά τε τὰ πλεῖστά ἐστι τοῖς αὐτοῖσι τούτοισιν ἀφ᾽ ὧν καὶ γίνεται. 
ἕτερον γὰρ ἑτέρῳ τροφή ἐστι, τοτὲ δὲ καὶ κάκωσις. 
τοῦτο οὖν δεῖ τὸν ἰητρὸν ἐπίστασθαι, ὅπως τὸν καιρὸν διαγινώσκων ἑκάστου τῷ μὲν ἀποδώσει τὴν τροφὴν καὶ αὐξήσει, τῷ δὲ ἀφαιρήσει καὶ κακώσει. 
χρὴ γὰρ καὶ ἐν ταύτῃ τῇ νούσῳ καὶ ἐν τῇσιν ἄλλῃσιν ἁπάσῃσι μὴ αὐξάνειν τὰ νοσήματα, ἀλλὰ τρύχειν προσφέροντα τῇ νούσῳ τὸ πολεμιώτατον ἑκάστῃ καὶ μὴ τὸ σύνηθες· 
ὑπὸ μὲν γὰρ τῆς συνηθείης θάλλει τε καὶ αὔξεται, ὑπὸ δὲ τοῦ πολεμίου φθίνει τε καὶ ἀμαυροῦται. 
ὅστις δὲ ἐπίσταται ἐν ἀνθρώποισι ξηρὸν καὶ ὑγρὸν ποιεῖν καὶ ψυχρὸν καὶ θερμὸν ὑπὸ διαίτης, οὗτος καὶ ταύτην τὴν νόσον ἰῷτο ἄν, εἰ τοὺς καιροὺς διαγινώσκοι τῶν συμφερόντων, ἄνευ καθαρμῶν καὶ μαγείης.

Και
...η πραγματική λοιπόν αιτία για την αρρώστια αυτή, όπως και για όλες τις σοβαρές αρρώστιες, είναι ο εγκέφαλος. 
Με ποιον ακριβώς τρόπο γεννιέται η αρρώστια και με ποια αφορμή, θα προσπαθήσω τώρα να το εξηγήσω καθαρά.
...η αρρώστια που πραγματευθήκαμε, αυτή που τη λένε ιερή, έχει την αρχή της στις ίδιες αιτίες με τις άλλες αρρώστιες: στα εισερχόμενα και στα εξερχόμενα από τον οργανισμό του ανθρώπου, 
στο ψύχος, 
στον ήλιο, 
στους ανέμους που αλλάζουν συνεχώς και που ποτέ δεν μένουν ήσυχοι.
Όλα αυτά είναι θεϊκά πράγματα. 
Δεν υπάρχει επομένως λόγος να ξεχωρίζουμε την αρρώστια αυτή και να τη θεωρούμε πιο θεϊκή από τις άλλες· όλες τους είναι θεϊκές και όλες τους είναι ανθρώπινες. (ἀλλὰ πάντα θεῖα καὶ πάντα ἀνθρώπινα)
Η κάθε αρρώστια έχει τη δική της φύση και τη δική της δύναμη, και απέναντι σε καμιά δεν μένουμε μπροστά της αμήχανοι και ανίκανοι.
Τις πιο πολλές αρρώστιες τις γιατρεύει εκείνο ακριβώς που τις προξένησε, 
διότι κάτι που είναι τροφή για κάποιον, για κάποιον άλλον είναι δηλητήριο
Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το ξέρει ο γιατρός, ώστε, διακρίνοντας την κατάλληλη για κάθε ξεχωριστή περίπτωση στιγμή, να προσφέρει αυτό που είναι τροφή και να ωφελεί, και όχι να το απαγορεύει και να προξενήσει βλάβη.
Γιατί και στην αρρώστια αυτή, αλλά και σε όλες τις άλλες αρρώστιες, έχουμε την υποχρέωση όχι να δυναμώνουμε την πάθηση αλλά να την αποδυναμώνουμε, προσφέροντάς της ακριβώς αυτό που χρειάζεται για να αποδυναμωθεί.
Γιατί αν της δώσουμε αυτό που την προξένησε, η αρρώστια προοδεύει και ακμάζει, ενώ με ό,τι της είναι αντίθετο χάνει τη δύναμη της και εκλείπει. 
Όποιος μπορεί με κατάλληλη δίαιτα να κάνει το σώμα του ανθρώπου ξηρό ή υγρό, 
ψυχρό ή θερμό, αυτός και αυτήν την αρρώστια θα θεραπεύσει, αν διακρίνει και την κατάλληλη στιγμή για αυτό, χωρίς να καταφύγει σε καθαρμούς και μαγγανείες.

Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2023

Τα αιώνια μυστικά του Ιπποκράτη που αξίζει να γνωρίζουμε

Μπορεί να πέρασαν χιλιάδες χρόνια, αλλά τα συμπεράσματα του πατέρα της ιατρικής, όσον αφορά τη σχέση της σωστής διατροφής με την καλή υγεία, εξακολουθούν να είναι επίκαιρα και σήμερα.
Τα αιώνια μυστικά του Ιπποκράτη
Οι πρώτοι άνθρωποι ήταν αποκλειστικά φυτοφάγοι. 
Φύλλα, βλαστοί και καρποί αποτελούσαν την καθημερινή τους διατροφή.
Με το πέρασμα των χρόνων, άρχισαν να καταναλώνουν κρέας, με την κατάσταση να έχει σήμερα ανατραπεί πλήρως. 
Η σχέση της διατροφής με την υγεία είναι άρρηκτη. 
Ο Ιπποκράτης κατέγραψε με λεπτομέρεια τη σχέση της τροφής με την ασθένεια, τέσσερις αιώνες πριν από τη γέννηση του Χριστού. 
Εξι αιώνες αργότερα, ο Γαληνός προχώρησε σε παρόμοιες καταγραφές.
Στο θέμα αναφέρεται με λεπτομερή τρόπο ο επίκουρος καθηγητής Ογκολογίας και επί σειρά ετών διευθυντής στο νοσοκομείο «Αγιος Σάββας» κ. Γεράσιμος Ρηγάτος, στο βιβλίο με τίτλο "Η διατροφική παράδοση στην Ελλάδα"
Σύμφωνα με τον κ. Ρηγάτο, στα διάφορα έργα της ιπποκρατικής συλλογής, εκφράζονται οι γενικές αρχές της σχολής της Κω για τη διατροφή ως τρόπο διατήρησης της υγείας, αλλά και θεραπείας νοσημάτων. 
Μεταξύ των γενικών υποδείξεων περιλαμβάνεται η ακόριη τροφής, δηλαδή το να μην τρώει κάποιος μέχρι κορεσμού. 
Η υπερβολική λήψη τροφής έχει επιπτώσεις στην υγεία, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Περιορισμοί
Μία άλλη βασική αρχή, είναι η λήψη τροφής σύμφωνα με διάφορες μεταβλητές, όπως η ηλικία, η σωματική διάπλαση, το είδος της εργασίας και η εποχή του έτους. 
Ανάλογοι περιορισμοί ισχύουν, κατά τις ίδιες αντιλήψεις και όσον αφορά τη γυμναστική, η οποία πρέπει, επίσης, να ρυθμίζεται ανάλογα με τις πιο πάνω παραμέτρους.
Για το κρασί, δίνεται έμφαση στη λελογισμένη κατανάλωση και σε άλλες παραμέτρους (ανάμιξη με νερό και περιορισμοί τους θερινούς μήνες). 
Οι οδηγίες είναι πολύ αυστηρότερες και πιο εξειδικευμένες όταν πρόκειται για τη θεραπεία νοσημάτων.
Η δίαιτα ρυθμίζεται και πάλι με τα πιο πάνω κριτήρια, καθώς και άλλα, τα οποία αφορούν το είδος της νόσου, τη φάση στην οποία βρίσκεται (έναρξη, ακμή, λύση, ανάρρωση) και την ιδιοσυγκρασία του ασθενούς. 
Σε αυτές τις περιπτώσεις ?αναφέρει ο Ιπποκράτης… ακόμα και το ψωμί που τρώει ο ασθενής είναι ένα σοβαρό ζήτημα.
Ευεργετικές ιδιότητες
Οι τροφές που αποτελούν φάρμακο από την αρχαιότητα έως σήμερα
Ως φάρμακα εξετάζονταν από τον Ιπποκράτη τα διάφορα είδη τροφίμων. 
Ενδεικτικά αναφέρει ότι το κριθάρι έχει άλλες ιδιότητες αξεφλούδιστο και άλλες ξεφλουδισμένο, άλλες ως καβουρδισμένο ή κριθάλευρο και άλλες ως κρίθινο ψωμί: 
"Αν θέλεις να βράσεις αξεφλούδιστο κριθάρι, το αφέψημα είναι ισχυρό καθαρτικό. 
Όταν καβουρδιστεί, η υγρή και η καθαρτική ιδιότητα αναστέλλονται από τη φωτιά.
Το ακοσκίνιστο αλεύρι έχει μικρότερη θρεπτική αξία, είναι όμως πιο υπακτικό/καθαρτικό.
Το κοσκινισμένο αλεύρι είναι πιο θρεπτικό, αλλά είναι λιγότερο υπακτικό. 
Το σιτάρι είναι πιο ισχυρό και πιο θρεπτικό από το κριθάρι, αλλά λιγότερο υπακτικό, τόσο αυτό όσο και ο χυλός του. 
Το πιτυρούχο ψωμί με κοσκινισμένο αλεύρι είναι πιο θρεπτικό, αλλά λιγότερο υπακτικό"
Το μελίκρητον/νερόμελο είναι λιγότερο κατάλληλο για εκείνους στους οποίους επικρατεί η πικρή/κίτρινη χολή και για εκείνους που εμφανίζουν διόγκωση των σπλάχνων. 
Μαλακώνει τους πνεύμονες, διευκολύνει την απόχρεμψη και περιορίζει τον βήχα. 
Εχει διουρητικές ιδιότητες και μάλιστα σημαντικές.
Το οξύμελι/ξιδόμελο είναι από τα κύρια ροφήματα που η Ιατρική του Ιπποκράτη επιτρέπει και συνιστά να δίνεται σε άτομα με οξέα νοσήματα. 
Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, επιτρέπει και τη χορήγηση κρασιού, αραιωμένου με νερό. 
Είναι αποχρεμπτικό και διευκολύνει την αναπνοή. 
Υπάρχουν, ωστόσο, περιπτώσεις που αντί να ανεβάζει τα πτύελα ώστε να αποβληθούν, τα κάνει γλοιώδη και δυσκολεύει την κατάσταση.
Πρόληψη
Ασπίδα η διατροφή για σοβαρές ασθένειες
Το κόκκινο κρέας συμβάλλει στα καρδιαγγειακά και στον καρκίνο. Το κρεμμύδι κάνει καλό στα μάτια. 
Το πράσο είναι θερμαντικό.
Η ρίγανη βοηθά τη λειτουργία της χολής.
Αρχαία και σύγχρονη Ιατρική συμπίπτουν στις παρατηρήσεις για τη σχέση τροφών με την υγεία.
Ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός περιγράφουν λεπτομερώς τη δράση τους στην υγεία, ενώ και οι σύγχρονοι γιατροί συνδέουν την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών με πρόληψη σοβαρών ασθενειών, όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο καρκίνος.
Η σύγχρονη Ιατρική αναδεικνύει τον ρόλο της διατροφής στην πρόληψη:
Το κόκκινο κρέας συμβάλλει στα καρδιαγγειακά και στον καρκίνο, ενώ αυξάνει και τη χοληστερόλη, η οποία οδηγεί σε νεφρική βλάβη. 
Σνακ, γλυκά, ζάχαρη και λιπαρά απορρυθμίζουν το σάκχαρο, οδηγώντας σε καρδιαγγειακά, νεφρική νόσο και αρτηριοσκλήρυνση. 
Αν σε αυτά προστεθεί η κατανάλωση λιπαρών και αλατιού, οδηγούμαστε στο μεταβολικό σύνδρομο.
Φρέσκα φρούτα, λαχανικά, όσπρια, δημητριακά και ψωμί ολικής άλεσης προστατεύουν από τα παραπάνω, καθώς και από την αύξηση της ομοκυστεΐνης, η οποία αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για στεφανιαία νόσο.
Το αλκοόλ είναι η δεύτερη καρκινογόνος ουσία μετά τον καπνό.
Τα κουκκιά – σημειώνει – ο Ιπποκράτης είναι θρεπτικά, αλλά προκαλούν δυσκοιλιότητα.
Τα μπιζέλια είναι περισσότερο υπακτικά, όπως επίσης τα λαθούρια και τα φασόλια.
Τα άσπρα ρεβίθια είναι υπακτικά, διουρητικά και θρεπτικά.
Το σκόρδο είναι θερμαντικό, υπακτικό και διουρητικό. 
Ωφελεί το σώμα, βλάπτει τα μάτια και η δράση του εξασθενίζει με το βράσιμο. 
Το κρεμμύδι κάνει καλό στα μάτια, αλλά βλάπτει το σώμα, το οποίο θερμαίνει και ξηραίνει.
Το πράσο είναι θερμαντικό, υπακτικό και διουρητικό. Υγραίνει, σταματά τις ξινίλες και είναι καλό να τρώγεται προς το τέλος του γεύματος. 
Το ράπανο διαλύει το φλέγμα με την καυστικότητά του, είναι θερμαντικό, αλλά και δύσπεπτο. Το μαρούλι είναι δροσιστικό, αλλά προκαλεί αδυναμία στο σώμα.
Το σέλινο είναι διουρητικό. 
Η φρέσκια αντράκλα/γλιστρίδα δροσίζει και ως τουρσί θερμαίνει.
Η τσουκνίδα έχει καθαρτική δράση. 
Το βλίτο διευκολύνει τις κενώσεις. 
Η ρίγανη θερμαίνει και βοηθά τη λειτουργία της χολής. 
Το θυμάρι είναι θερμαντικό, υπακτικό και διουρητικό.
Ο Γαληνός αναφέρει ότι το ρύζι σταματάει τη διάρροια και οι φακές διευκολύνουν τις κενώσεις. 
Αν βραστούν δεύτερη φορά, ξηραίνουν τα ρεύματα της κοιλιάς. 
Το σουσάμι χορταίνει γρήγορα, η πέψη γίνεται αργά και η τροφή που δίνει στο σώμα είναι λιπαρή. Το πεπόνι είναι διουρητικό και υπακτικό και καθαρίζει το δέρμα. 
Τα αγγούρια είναι διουρητικά, ενώ τα σύκα έχουν αξιόλογη καθαρτήρια ιδιότητα.
"Περί διαίτης"
Τι πρέπει να τρώνε οι παχύσαρκοι
Ειδική δίαιτα για τους παχύσαρκους είχε περιλάβει ο Ιπποκράτης στο "Περί διαίτης υγιεινής" έργο του.
Για τους παχύσαρκους, ο πατέρας της Ιατρικής ανέφερε χαρακτηριστικά: "Πρέπει δε, οι μεν παχύσαρκοι να βαδίζουν ταχύτερα, οι δε λεπτοί ησυχότερα"
Για την εργασία και τη διατροφή γράφει:
"Οι παχείς και όσοι θέλουν να γίνουν λεπτοί, πρέπει όλες τις ταλαιπωρίες, εργασία, οδοιπορία να τις κάνουν όσο είναι νηστικοί. 
Να τρώνε ενώ ακόμη είναι λαχανιασμένοι από τον κόπο και χωρίς να δροσιστούν πρώτα και αφού προηγουμένως έχουν πιει νερωμένο κρασί και όχι πολύ δροσερό.
Καρυκεύματα
Τα φαγητά να τα παρασκευάζουν με σουσάμια ή με καρυκεύματα και με τον ίδιο τρόπο και τα άλλα κι ας είναι πιο λιπαρά, διότι έτσι θα χορτάσουν με λιγότερο φαγητό! 
Και να τρώνε μία φορά την ημέρα και να μην κάνουν λουτρό, να κοιμούνται σε σκληρό κρεβάτι και να περπατούν ελαφρά ντυμένοι, όσο πιο πολύ γίνεται"
Ο Ιπποκράτης έδινε έμφαση και στις καθάρσεις, οι οποίες είχαν τη θεωρητική τους στήριξη στη χυμοπαθολογία, δηλαδή την πύκνωση και αραίωση τεσσάρων χυμών του ανθρώπου - αίμα, φλέγμα, κίτρινη χολή και μαύρη χολή-.

Δημήτρης Καράγιωργας- iribeyond.com

Τρίτη 30 Μαΐου 2023

Ιπποκράτης : Δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από την υγεία

Για να λέμε πως είμαστε ζωντανοί πρέπει να είμαστε υγιείς.
Για να είμαστε υγιείς πρέπει να αποφασίσουμε να κάνουμε υγιείς επιλογές.
Και να ξέρετε πως...
πως οι υγιείς επιλογές δεν συμβαίνουν ποτέ, μα ποτέ τυχαία.
Συμβαίνουν επειδή εμείς συνειδητά αποφασίσαμε ότι η υγεία μας είναι το σημαντικότερο όλων και όχι μια τιμωρία - όπως πολύ απλά μας το έλεγε από τότε ο πάνσοφος Ιπποκράτης:“Ουδέν όφελος εκ των απάντων εστί,εάν το υγιαίνειν και μόνο απή”...
read more:
https://botanologia.gr/ippokratis-den-yparchei-tipota-simantikotero-apo-tin-ygeia/

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2023

Βάμμα τσουκνίδας – πως κάνω το πολύτιμο βάμμα για μείωση των φλεγμονών του οργανισμού, όπως ο καρκίνος του προστάτη

Στο άρθρο μου αυτό θα βρείτε γενικές πληροφορίες για το πως διαχειριζόμαστε τα βότανα για να ετοιμάσουμε τα πολύτιμα βάμματά τους!
Σε αυτό μου το  άρθρο θα σας πω πως κάνω βάμμα με την τσουκνίδα – στο άρθρο μου “Τσουκνίδα, ένα βότανο με σπουδαίες θεραπευτικές ιδιότητες” θα δείτε γιατί η τσουκνίδα δεν πρέπει να λείπει από το ντουλάπι της κουζίνας μας, το αφιερωμένο στα βότανα και στα μπαχαρικά μας.
Και ίσως με ρωτήσετε γιατί στο ντουλάπι της κουζίνας μας – μα γιατί κει, στην κουζίνα μας, “ατσαλώνεται” το ανοσοποιητικό μας, αυτό το πολύτιμο σύστημα του οργανισμού μας, γιατί εκεί, στην κουζίνα μας, ετοιμάζουμε όλα αυτά τα φαγητά και τα εδέσματα που μας ευφραίνουν, μας ομορφαίνουν και μας  διατηρούν υγιείς.
Η διατροφή μας πρέπει να είναι τέτοια, ούτως ώστε, σιγά-σιγά μέσα από τη γνώση πρώτα και την εμπειρία αμέσως μετά, να φτάσουμε στο σημείο να πούμε πως “ναι, το φαγητό μας είναι το φαρμακό μας και το φάρμακό μας το φαγητό μας”...
read more:https://botanologia.gr/vamma-tsoyknidas-pos-kano-to-polytimo-vamma-gia-meiosi-ton-flegmonon-toy-organismoy-opos-o-karkinos-toy-prostati/

Κυριακή 24 Απριλίου 2022

Tα βότανα στη ζωή μας και στην καθημερινότητά μας

Πολλά φάρμακα ανακαλύφθηκαν χάρη στην παρατήρηση παραδοσιακών πρακτικών.
Το κινίνο στους Περουβιανούς,
η αρτεμισινίνη στους Κινέζους,
η ρεζερπίνη στους λαούς της Ινδίας…
Και η διγιταλίνη στους Άγγλους! 1785″
Παρακολουθούμε λοιπόν , πως εδώ και αιώνες οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούσαν τα είδη του φυτικού βασιλείου ως τρόφιμα για να θρέψουν το σώμα, με το ίδιο τρόπο  τα  χρησιμοποιούσαν και ως ιάματα για να θεραπεύσουν και το σώμα.
Οι ερευνητές τα τελευταία χρόνια με το πλήθος των ερευνών παρατήρησαν και επιβεβαίωσαν, όλες αυτές τις γνώσεις και πρακτικές που έχουν φτάσει σε μας σήμερα από τα βάθη των αιώνων – και ναι,
– τα φυτά έχουν πλήθος θρεπτικών ουσιών που προάγουν την υγεία και
– κάθε βότανο περιέχει μοναδικούς συνδυασμούς συστατικών που του δίνουν τις ιδιαίτερες θεραπευτικές του ιδιότητες.
Μερικά παραδείγματα τέτοιων ουσιών είναι...

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2022

Oίνος θυμίτης και υποχόνδριοι πόνοι σύμφωνα με τον Ιπποκράτη

 

Oίνος θυμίτης και υποχόνδριοι πόνοι
“θυμίτης· θύμου κεκομμένου καὶ σεσησμένου ρ΄ ἐνδήσας εἰς ὀθόνιον κάθες εἰς γλεύκους κεράμιον. 
ἁρμόζει πρὸς δυσπεψίας,ἀνορεξίας,δυσενεργείας νεύρων,πόνους ὑποχονδρίων,φρίκας χειμερινὰς
καὶ πρὸς ἰοβόλα τὰ ψύχοντα καὶ πήττοντα.” 
Στην παράγραφο αυτή ο Διοσκουρίδης  μας περιγράφει λιτά και κατανοητά την παρασκευή και τη χρήση του θυμαρίσιου οίνου.
Σε ένα πανί μέσα δένουμε εκατό δραχμές (περίπου μισό κιλό σημερινή αντιστοιχία) τριμμένου και κοσκινισμένου θυμαριού...
read more:https://botanologia.gr/oinos-thymitis-kai-ypochondrioi-ponoi-symfona-me-ton-ippokrati/

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2022

Tα βότανα στη ζωή μας.

Εδώ και αιώνες οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούσαν τα προϊόντα του φυτικού βασιλείου –  ως τρόφιμα για να θρέψουν το σώμα, με το ίδιο τρόπο  τα  χρησιμοποιούσαν και – ως ιάματα για να θεραπεύσουν και το σώμα.
Οι ερευνητές τα τελευταία χρόνια με το πλήθος των ερευνών παρατήρησαν και επιβεβαίωσαν, όλες αυτές τις γνώσεις και πρακτικές που έχουν φτάσει σε μας σήμερα από τα βάθη των αιώνων – και ναι,
– τα βότανα έχουν πλήθος θρεπτικών ουσιών που προάγουν την υγεία και
– κάθε βότανο περιέχει μοναδικούς συνδυασμούς συστατικών που του δίνουν τις ιδιαίτερες θεραπευτικές του ιδιότητες...
read more:https://botanologia.gr/ta-votana-sti-zoi-mas-kai-stin-kathimerinotita-mas/

Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

Ιπποκράτης -“όπου υπάρχει αγάπη για τον άνθρωπο υπάρχει αγάπη και για την τέχνη”

Ιπποκράτης -Ην γαρ παρή φιλανθρωπίη πάρεστι και φιλοτεχνίη
-Μία θεμελιώδης αρχή του Ιπποκράτη ήταν το αξίωμα:
Ο ιατρός πρέπει να ωφελεί τον άρρωστο ή τουλάχιστον να μην τον βλάπτει.
«Aσκέειν, περί τα νοσήματα δύο, ωφελέειν ή μη βλάπτειν».
-Οι απόψεις του για την νοσολογία στηρίζονταν στην διασύνδεση των τριών:
Ο άρρωστος (νοσέων) , ο οποίος αποτελεί μία ενιαία σωματοψυχική ενότητα και η οποία πρέπει να ερευνάται στο σύνολο της – ολιστική ιατρική.
Η αρρώστια (νούσημα) , η οποία διέπεται από φυσικούς νόμους,
και
ο ιατρός (ιητρός) ο οποίος βοηθάει τη φύση.
-Ο Ιπποκράτης ως γνωστόν πίστευε στην ιαματική δύναμη της φύσης.
Στα γραπτά του υπάρχουν αναφορές για περίπου 237 είδη βοτάνων από ένα σύνολο 254 που χρησιμοποιούσε.
Αρκετά δε από αυτά αποτελούν βάση για φάρμακα και σήμερα.
Τα πιο γνωστά βότανα και φυτά που χρησιμοποιούσε ο Ιπποκράτης είναι:
• Η Ματζουράνα,την οποία χρησιμοποιούσε ως αναλγητικό σε...

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Ιπποκράτης -“όπου υπάρχει αγάπη για τον άνθρωπο υπάρχει αγάπη και για την τέχνη”

Ιπποκράτης -Ην γαρ παρή φιλανθρωπίη πάρεστι και φιλοτεχνίη
-Μία θεμελιώδης αρχή του Ιπποκράτη ήταν το αξίωμα:
Ο ιατρός πρέπει να ωφελεί τον άρρωστο ή τουλάχιστον να μην τον βλάπτει.
«Aσκέειν, περί τα νοσήματα δύο, ωφελέειν ή μη βλάπτειν».
-Οι απόψεις του για την νοσολογία στηρίζονταν στην διασύνδεση των τριών:
Ο άρρωστος (νοσέων) , ο οποίος αποτελεί μία ενιαία σωματοψυχική ενότητα και η οποία πρέπει να ερευνάται στο σύνολο της – ολιστική ιατρική.
Η αρρώστια (νούσημα) , η οποία διέπεται από φυσικούς νόμους,
και
ο ιατρός (ιητρός) ο οποίος βοηθάει τη φύση.
-Ο Ιπποκράτης ως γνωστόν πίστευε στην ιαματική δύναμη της φύσης.
Στα γραπτά του υπάρχουν αναφορές για περίπου 237 είδη βοτάνων από ένα σύνολο 254 που χρησιμοποιούσε.
Αρκετά δε από αυτά αποτελούν βάση για φάρμακα και σήμερα.
Τα πιο γνωστά βότανα και φυτά που χρησιμοποιούσε ο Ιπποκράτης είναι:
• Η Ματζουράνα,την οποία χρησιμοποιούσε ως αναλγητικό σε...

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Ιπποκράτης -“όπου υπάρχει αγάπη για τον άνθρωπο υπάρχει αγάπη και για την τέχνη”

-Μία θεμελιώδης αρχή του Ιπποκράτη είναι το αξίωμα:
Ο ιατρός πρέπει να ωφελεί τον άρρωστο ή τουλάχιστον να μην τον βλάπτει.
«Aσκέειν, περί τα νοσήματα δύο, ωφελέειν ή μη βλάπτειν».
 -Οι απόψεις του για την νοσολογία στηρίζονταν στην διασύνδεση των τριών:
Ο άρρωστος (νοσέων)
Ο οποίος αποτελεί μία ενιαία σωματοψυχική ενότητα και η οποία πρέπει να ερευνάται στο σύνολο της,
και έτσι έχουμε την ολιστική ιατρική.
Η αρρώστια (νούσημα).
Η οποία διέπεται από φυσικούς νόμους.
Ο ιατρός (ιητρός) ο οποίος βοηθάει τη φύση.
-Ο Ιπποκράτης ως γνωστόν πίστευε στην ιαματική δύναμη της φύσης.
Στα γραπτά του  υπάρχουν αναφορές για  περίπου 237 είδη βοτάνων από ένα  σύνολο 254 που χρησιμοποιούσε.
Αρκετά δε από αυτά αποτελούν βάση για φάρμακα και σήμερα.
Τα πιο γνωστά βότανα και φυτά που χρησιμοποιούσε ο Ιπποκράτης είναι: 
• Η Ματζουράνα,την οποία χρησιμοποιούσε ως αναλγητικό σε μυϊκούς πόνους, σε διαστρέμματα και σε στραμπουλίγματα.
• Το δίκταμο,το οποίο χρησιμοποιούσε κατά των παθήσεων του στομάχου, στα αρθριτικά και ως επουλωτικό.
• Το κρίταμο,το οποίο χρησιμοποιούσε ως διουρητικό και  για τον καθαρισμό του αίματος...
read more:https://botanologia.gr/ippokratis-quot-opoy-yparchei-agapi-gia-ton-anthropo-yparchei-agapi-kai-gia-tin-techni-quot/

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Ιπποκράτης -“όπου υπάρχει αγάπη για τον άνθρωπο υπάρχει αγάπη και για την τέχνη”

-Μία θεμελιώδης αρχή του Ιπποκράτη είναι το αξίωμα:
Ο ιατρός πρέπει να ωφελεί τον άρρωστο ή τουλάχιστον να μην τον βλάπτει.
«Aσκέειν, περί τα νοσήματα δύο, ωφελέειν ή μη βλάπτειν».
 -Οι απόψεις του για την νοσολογία στηρίζονταν στην διασύνδεση των τριών:
Ο άρρωστος (νοσέων)
Ο οποίος αποτελεί μία ενιαία σωματοψυχική ενότητα και η οποία πρέπει να ερευνάται στο σύνολο της,
και έτσι έχουμε την ολιστική ιατρική.
Η αρρώστια (νούσημα).
Η οποία διέπεται από φυσικούς νόμους.
Ο ιατρός (ιητρός) ο οποίος βοηθάει τη φύση.
-Ο Ιπποκράτης ως γνωστόν πίστευε στην ιαματική δύναμη της φύσης.
Στα γραπτά του  υπάρχουν αναφορές για  περίπου 237 είδη βοτάνων από ένα  σύνολο 254 που χρησιμοποιούσε.
Αρκετά δε από αυτά αποτελούν βάση για φάρμακα και σήμερα.
Τα πιο γνωστά βότανα και φυτά που χρησιμοποιούσε ο Ιπποκράτης είναι: 
• Η Ματζουράνα,την οποία χρησιμοποιούσε ως αναλγητικό σε μυϊκούς πόνους, σε διαστρέμματα και σε στραμπουλίγματα.
• Το δίκταμο,το οποίο χρησιμοποιούσε κατά των παθήσεων του στομάχου, στα αρθριτικά και ως επουλωτικό.
• Το κρίταμο,το οποίο χρησιμοποιούσε ως διουρητικό και  για τον καθαρισμό του αίματος...
read more:https://botanologia.gr/ippokratis-quot-opoy-yparchei-agapi-gia-ton-anthropo-yparchei-agapi-kai-gia-tin-techni-quot/

Όλοι μπορούμε να είμαστε υγιείς.